Η παράδοση για θεραπεία από την «Θέρμη»

 

Τα ερείπια του Αη Γιάννη και η παράδοση για θεραπεία από την «Θέρμη»

Τα εικονιζόμενα στη φωτογραφία ερείπια, είναι ότι έχει μείνει από το αρχικό εκκλησάκι του αγίου Ιωάννου. Τα κλαδιά που διακρίνονται είναι του παλιού δέντρου, της “τρικουκιάς» (είδος αγριοαχλδιάς). 

Στο δέντρο αυτό πήγαιναν σι μητέρες τα μικρά παιδιά τους, όταν αρρώσταιναν από συχνούς πυρετούς και ιδιαίτερα από τη “Θέρμη”, όπως έλεγαν παλιά εδώ στο νησί μας την ελονοσία και πάνω στα κλαδιά του κρεμούσαν ένα εσώρουχο του παιδιού και προσεύχονταν στον Άγιο να κάμει “καλά” τα παιδιά. 

Κι εγώ, Θυμάμαι όταν ήμουν 6—7 χρονών, με πήγαν σι μεγαλύτερες αδελφές μου, Δέσποινα και Αρετή, στον Άι-Γιάννη. Εκεί στα ερείπια, υπήρχε ένα καντήλι, που το άναψαν, μετά μου έβγαλαν ένα παλιό πουκάμισο που φορούσα και το κρέμασαν στην “τρικουκιά”, όπου υπήρχαν και άλλα πολλά κρεμασμένα στα κλαδιά της. 

Στα χαλάσματα υπήρχε ένα κομμάτι πέτρας με Το πρόσωπο ενός Αγίου ζωγραφισμένο που είχε διασωθεί από την καταστροφή. Προσκυνήσαμε και φιλήσαμε. Αυτό το κομμάτι της πέτρας, με το ζωγραφισμένο πρόσωπο του Αγίου, σήμερα δεν υπάρχει πιά.

Στην επιστροφή μας πήραμε διαφορετικό δρόμο από εκείνο που ακολουθήσαμε πηγαίνοντας, για να μην μας ακολουθήσουν τα “κακά πνεύματα” και η αρρώστια. Αυτή η παράδοση υπήρχε ακόμη και μερικά χρόνια μετά την απελευθέρωση. Σήμερα σι νεότεροι ή δεν τη γνωρίζουν ή δεν τηρείται.

Από το Βιβλίο του Βασιλείου Ν.  Παπανικολάου «Ιστορίες σπιτιών και ανθρώπων του χωριού Θεολόγου ( θολού), Ρόδου